မစ္ရီွဂန္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

မမခင္ဦးစံပယ္သို ့တမ္းခ်င္း
(ေအာင္ေဝး)

မမခင္ဦးစံပယ္ေရ
ဒီအခ်ိန္ဟာဆမၼားေပါ့။
ဒီမွာ
ေပါင္ျဖဴျဖဴ ေပါင္ညိုညို ေပါင္မည္းမည္း
ေရွာ့ပင္တိုေတြ
လမ္းသလားတဲ့ ရာသီ
လာျပီ။
ေခတ္ၾကီးက ေရွ ့ကိုတဟုန္ထုိးတို(တို)တက္ေနတာပါ
စကတ္ေတြလည္းေပါင္ရင္းကပ္ကုန္ျပီ။
ဒါဆမၼားေလ
အေမရိကားမွာေတာ့
ဒြန္နာဆမၼားလည္းေခတ္မကုန္ေသးဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ့ေဒၚမာမာေအး
ေခတ္မကုန္သလိုေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ဒြန္နာဆမၼားၾကိဳက္တယ္
ဆိုဖိယာေလာရင့္ၾကိဳက္တယ္
ခင္သန္းနုၾကိဳက္တယ္
စိုင္းထီးဆိုင္နဲ ့ခုိင္ထူးၾကိဳက္တယ္။

အနုပဋိေလာမၾကိဳက္တယ္
ယင္အန္းမိန္ ့ခြန္းၾကိဳက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္က အေဟာင္းၾကိဳက္သူ
ဂႏၳဝင္ေတြကို ၾကိဳက္တယ္ေလ။
ဒါေပမဲ့ မမခင္ဦးစံပယ္ရယ္
ကၽြန္ေတာ္ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆဲြသူမဟုတ္ပါဘူး။
အစုိးရေဟာင္းကို ကၽြန္ေတာ္မၾကိဳက္ဘူး
အစိုးရသစ္လုိခ်င္တယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ကၽြန္ေတာ္မၾကိဳက္ဘူး
ဒီမိုကေရစီနဲ ့လူ႔အခြင့္အေရးလိုခ်င္တယ္။
စစ္အာဏရွင္စနစ္က
ေဟာင္းေနတာၾကာျပီ။
ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရးက
အသစ္ေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္အေဟာင္းၾကိဳက္ေပမဲ့
အသစ္ေတြကိုၾကိဳဆိုပါတယ္။
ေက်ာ္ကိုကိုတို ့မ်ိဳးဆက္သစ္ကို
ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳဆိုတယ္။
ျခြင္းခ်က္ေတာ့ရွိမယ္ မမခင္ဦးစံပယ္
အသစ္ဆိုေပမဲ့
အာဏာရွင္အသစ္ကို မၾကိဳက္ဘူး။
နအဖဖဲြ ့စည္းပုံအသစ္ကိုမၾကိဳက္သလို
ခြန္ဥကၠာဖက္ဒရယ္ဖြဲ ့စည္းပုံအသစ္ကိုလည္းမၾကိဳက္ဘူး။
မမခင္ဦးစံပယ္ရယ္
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖဳတ္ခ်ေရးဆိုတာ
၄၆နွစ္တိုင္ခဲ့ေပမဲ့
မေဟာင္းေသးတဲ့ ဂႏၳဝင္တိုက္ပဲြ
တိုးတက္ေနဆဲ သစ္လြင္ေနဆဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ၇၆ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာေဟာင္း။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္
ျပည္သူ ့အာဏာသစ္ကို ေမွ်ာ္ေနတယ္။
အသစ္ကိုေမွ်ာ္ရတာ
ရင္ေတာ့ပူလွပါတယ္။
ဒီေခတ္မွာ
ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိျပီးသား။
အုိ မမခင္ဦးစံပယ္ရဲ့
မစ္ရီွဂန္ေႏြကပူလို ့မဟုတ္
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ
နာဂစ္အလြန္ေပါက္ကဲြမယ့္
မီးေတာင္အသစ္တစ္လုံး
ျမဳံေနတုန္းပဲေလ။ ။

(၁ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈)