ကိုရီးယားက ပို ့တဲ့ကဗ်ာ

တစ္သားထဲျဖစ္သြားေသာ လမ္းေပၚကလူမ်ား

နက္ေမွာင္တဲ ့လိႈင္းဟာ
မညီညာတဲ ့
ေတာင္ေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္

ထိန္းခ်ဴပ္ခံအိမ္တလံုးမွာ
ရာသီေပါင္းမ်ားစြာ
ေၾကကြဲေနတဲ ့အမ်ိဳးသမီးအတြက္
အၾကင္နာကင္းေအာင္ လွတဲ့
ဂြမ္ဂ်ဴးရဲ ့ ေႏြဦးကို
အျပစ္ဖြဲ ့မိတယ္

ပင္စည္မွ သစ္ကိုင္း
တိုးထြက္တဲ ့ ရြက္ပြင့္တိုင္း
ေနေရာင္ကို အန္တု
အနီေရာင္ ကတၱီပါထုဟာ
ေႏြဦးေရာက္တိုင္း
ပန္းျခံမွာ ေယာင္ကိုင္းလာတယ္

ေႏြဦးေရ
ေတာက္ေျပာင္တဲ့မ်က္လံုးပိုင္ရွင္
ကေလးမ်ား
သန္ ့စင္လွပတဲ ့ နံနက္ခင္းကို
လြတ္လပ္စြာ ေပြ ့ဖက္နိုင္မယ္ဆို
တပိုင္ တနိုင္ လက္ဆုပ္နဲ ့
ကယ္တင္ျခင္းေပးတဲ ့အေမတို ့
ျပိဳက်ခဲ့ေပါ့ ခႏၶာ

ေသနတ္တည့္တည့္ကို
ခ်ိန္ထားတဲ ့နွလံုးသားမ်ား
အား……………………………..
ဂီးနာမ္ ရဲ ့ေႏြဦးဟာ
ပူေလာင္လွခ်ည္ရဲ့

ေအာက္ေမ့ဖြယ္ မွတ္တိုင္က
ခ်ိဳျမန္တဲ ့ေမႊးရနံ ့ေတြ

အိမ္မက္ထိုင္ခံု
ကိုယ္ပိုင္ ယက္လုပ္ဖို ့
ညနက္နက္ထဲမွာ
ငါတို ့ဟာ
ေမွာင္ေနေသးတဲ ့ၾကယ္

အသက္၀ေအာင္ရႈရင္း
မေတာ္တဆရၾကမယ္
ဒို ့ညီအကိုေတြရဲ ့ အိပ္ကပ္မွာ
ဆိုးရြားတဲ ့အနံ ့အသက္
၀န္းက်င္ကို ပ်ံ ထြက္ေပမဲ ့
အစဥ္အလာ အတိုင္းေပါ့
အညိဳေရာင္ ၾကြက္သားနဲ ့
ငါတို ့ေျမကိုထိန္းသိမ္းၾက

ေရနံတူးစင္က ထြက္လာတဲ ့ေသြးမည္း
ေခတ္သစ္ဓနရွင္ရဲ့
ကားလုပ္ငန္းထဲကို စီး၀င္
ဂြမ္ဂ်ဴးရဲ ့ အတိတ္နဲ ့
သခ်ၤဴိင္းက ပံုရိပ္ေတြ
အျခားနည္းလမ္းနဲ ့
အျခားတစ္ေနရာ
ပံုစံတူ အျဖစ္အပ်က္
ရုပ္ပံုေတြ ဆြဲကိုင္
အလံကို ထိုးစိုက္
စာသင္ခန္းကို
သူငယ္တို ့ ပစ္ပယ္ၾက

အနီေရာင္ပင္လယ္ သံဃာေတြ
ေမတၱာရပ္ ခံေနတဲ ဘိကၡဴနီေတြ
ထြန္တံုးကိုပစ္ခ်ခဲ ့ ေတာင္သူေတြ
အားလံုးဟာ
မတရားမႈကို
ငတ္မြတ္ျခင္းလို စက္ဆုပ္ၾက
ေလသန္ ့သန္ ့ရႈ ဖို ့
အထက္အျမင့္ကို တက္တိုင္း
ရက္စက္တဲ ့ရင္းနွီးမႈ
ပုခံုးေတြကို နင္းေခ်ျပဳရတယ္

ဒီမွာ…
သန္ ့စင္တဲ ့ အာရံုသစ္
လက္ေမာင္းျခင္းယွဥ္ျပီးဖြင့္လွစ္ရေအာင္
အခ်ိန္ဟာ ရက္စက္တိုေတာင္း
ေသခ်ာတာ
တစ္ေယာက္မွာ အသက္တစ္ေခ်ာင္း

ဘယ္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ ျမင့္မလဲ
ငါတို ့ရဲ ရဲ ျဖတ္ေက်ာ္
လိႈင္းၾကမ္း လိႈင္းရမ္း
ငါတို ့လက္ကို
မလႊမ္းန္ိုင္ဘူး

အေမွာင္ဖံုးတဲ ့မ်က္လံုး
မွားယြင္းမႈႏႈန္းေတြ မတိုးခင္
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ဖြင့္
စြမ္းအားသစ္ ရႊက္လြင့္စမ္း

ျမန္မာအေပါင္းတို႔ …
ငါတို ့ရဲ ့ေျမကမာၻ
ဘယ္သူေတြ သင္းသတ္မလဲ
ယံုၾကည္ မႈတိုင္းဟာ အသစ္
ပိတ္ဆို ့မရတာ ေႏြဦးစစ္စစ္
မျပီးေသးတဲ ့ ပန္းခ်ီကား
မဲနက္တဲ ့လိႈင္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
ျမင့္မားတဲ ့ေတာင္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္
ငါတို ့ဟာ
တစ္သားထဲ ျဖစ္တဲ့အခါ
သန္ ့စင္လွပတဲ ့ ေႏြဦးဟာ
ရင္ဘတ္ထဲက ေနာက္ဆံုးေစတနာ…


၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၈ ရက္ေန႔ ဂြာန္ဂ်ဴ အေရးအခင္းစတင္ျပီး ဂြာန္ဂ်ဴ ျမိဳ႔နယ္ ေကာင္စီရုံးေရွ႕တြင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဂြ်န္ဒူ၀မ္ (ခ်ာန္ဒူ၀မ္) က ခုိင္းေစေသာ စစ္တပ္က ကိုရီးယား ေက်ာင္းသား ျပည္သူမ်ား မတရား ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရေသာ ေသြးေျမက်ခဲ့ရေသာဂီးနမ္လမ္းမၾကီးကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္၊

ကဗ်ာဆရာ ဘဂ္ မုဂုသည္ ဂြာန္ဂ်ဴ အေရးအခင္းတြင္ ဂြ်န္နမ္ တကၠသုိလ္ အဂၤလိပ္ဘာသာရပ္ႏွင့္ ဟန္ညမ္း တကၠသုိလ္၌ကိုရီးယားဘာသာရပ္ (ဘြဲ႔လြန္) တို႔ျဖင့္ ဘြဲ႔ရရွိခဲ့ပါသည္၊ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ကဗ်ာကို စတင္ေရးသားခဲ့ပါသည္၊ ကိုရီးယားစာေပေ၀ဖန္မူ အေကာင္းဆုံး ဆုတံဆိပ္ ရရွိခဲ့ပါသည္၊

ဘာသာျပန္ - ေဇာ္မိုးေအာင္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)
ကိုရီးယားစာသားျပင္ - တာရာ မင္းခိုက္